بازار نفت یا سوخت حول محصولات سوختی مختلف ساخته شده است. فرآورده های نفتی موادی هستند که از نفت خام (پترولیم) که در پالایشگاه های نفت فرآوری می شود به دست می آیند. بخش عمده ای از نفت به فرآورده های نفتی تبدیل می شود که شامل چندین دسته از سوخت ها می شود.
ما میخواهیم بیشتر روی سوختهای روسی تمرکز کنیم که اغلب توسط کلاهبرداران در پیشنهادات شرکتی نرم و کامل از جمله طبقهبندیهای مختلف مانند GOST و غیره استفاده میشود.
نفت خام
نفت خام معمولاً به انواع مختلف سوخت تصفیه می شود، اما می توان آن را همانطور که هست فروخت.
نفت خام اصلی روسیه
-
اورال مخلوطی از نفت سنگین منطقه اورال و منطقه ولگای روسیه با نفت سبک سیبری غربی است. این مخلوط برای تعیین قیمت نفت صادراتی روسیه استفاده میشود. درجه چگالی آن 31.7 درجه API و مقدار گوگرد آن 1.35 درصد است..
-
Siberian Light یک نفت سبک سیبری غربی در منطقه خودمختار Khanty-Mansiysk و Yamalo-Nenets است. چگالی 35.1 درجه API، محتوای گوگرد 0.57٪ است.
سایر نفت خام روسیه
-
ESPO نوعی از نفت سیبری است که از طریق خط لوله شرق سیبری – اقیانوس آرام (ESPO) بیشتر به کشورهای آسیایی و همچنین به سواحل غربی ایالات متحده آمریکا عرضه می شود. چگالی 34.8 درجه API، محتوای گوگرد 0.62٪ است.
-
Sokolیک برند نفت خام سبک است. که به عنوان بخشی از پروژه ساخالین-1 استخراج شده است. چگالی 37.7 درجه API، محتوای گوگرد 0.23٪ است.
-
Vityaz یک برند نفت سبک کم گوگرد است که به عنوان بخشی از پروژه ساخالین-2 تولید می شود. در حال حاضر، نفت Vityaz از طریق سیستم خط لوله Trans-Sakhalin تحویل می شود. چگالی 34.6 درجه API، محتوای گوگرد 0.22٪ است.
-
ARCO یا Arctic Oil نفت قطبی یک نفت خام سنگین است که اولین پروژه در روسیه برای تولید منابع هیدروکربنی در سواحل قطب شمال است. چگالی 24 درجه API، محتوای گوگرد 2.3٪ است.
REBCO (Russian Export Blend Crude Oil) یک پروژه ناموفق برای ایجاد درجه جدیدی از مخلوط نفت صادراتی روسیه در سال 2006 بود. قیمت های REBCO از نوامبر 2013 به روز نشد.
سوخت دیزل
سوخت دیزل سوخت مایعی است که در موتورهای دیزلی مورد استفاده قرار می گیرد که احتراق سوخت آن بدون هیچ جرقه ای در اثر فشرده شدن مخلوط هوای ورودی و سپس تزریق سوخت صورت می گیرد. 4 طبقه بندی در کل در روسیه استفاده می شود. برخی از آنها به طور کامل با مشخصات
EN 590:2009 مطابقت دارند و برخی فقط برای استفاده محلی طراحی شده اند.
D2 طبق گفته کمیته سازندگان خودرو در بازار مشترک نوعی دیزل بود. در سال 1996 لغو شد و به جای آن یک طبقه بندی جدید ACEA انجام شد.
GOST P 52368-2005
سوخت دیزل روسیه بر اساس مقدار گوگرد (انواع) و دمای فیلترپذیری در شرایط آب و هوایی منطقه مورد استفاده مانند آب و هوای معتدل (درجات- گرید) و آب و هوای سرد (طبقات-کلاس) طبقه بندی می شود.
انواع دیزل (بر اساس محتوای گوگرد):
-
نوع I – بیش از 350 میلی گرم بر کیلوگرم گوگرد
-
نوع II – بیش از 50 میلی گرم بر کیلوگرم گوگرد
-
نوع III – بیش از 10 میلی گرم بر کیلوگرم گوگرد
گریدهای دیزل (بر اساس دمای فیلترپذیری در آب و هوای معتدل):
-
درجه A – تا 5 درجه سانتیگراد
-
درجه B – تا 0 درجه سانتیگراد
-
درجه C – تا -5 درجه سانتیگراد
-
درجه D – تا -10 درجه سانتیگراد
-
درجه E – تا -15 درجه سانتیگراد
-
درجه F – تا -20 درجه سانتیگراد
کلاس های دیزل (بر اساس دمای فیلترپذیری در آب و هوای سرد):
-
کلاس 0 – تا -20 درجه سانتیگراد
-
کلاس 1 – تا -26 درجه سانتیگراد
-
کلاس 2 – تا -32 درجه سانتیگراد
-
کلاس 3 – تا -38 درجه سانتیگراد
-
کلاس 4 – تا -44 درجه سانتیگراد
به عنوان مثال، دیزل یورو درجه C نوع III مطابق با یورو 5 (EN 590:2009) است.
RT TS 013/2011
این مقررات فنی اتحادیه گمرکی بین بلاروس، قزاقستان و روسیه است. بر اساس این طبقه بندی، 3 گروه از مارک های دیزل وجود دارد.
گروه 1 (حروف)
-
DT – سوخت دیزل برای موتورهای دیزل خودرو
گروه 2 (حروف نشان دهنده شرایط آب و هوایی استفاده):
-
L – دیزل تابستانی (دمای فیلترپذیری تعیین نشده است)
-
E – دیزل خارج از فصل (-15 درجه سانتیگراد)
-
Z – دیزل زمستانی (-20 درجه سانتیگراد)
-
A– دیزل قطب شمال (-38 درجه سانتیگراد)
گروه 3 (نمادهایی که کلاس اکولوژیکی دیزل را نشان می دهند):
-
К2 – بیش از 500 میلی گرم بر کیلوگرم گوگرد (غیر قابل استفاده)
-
K3 – بیش از 350 میلی گرم بر کیلوگرم گوگرد (به عنوان GOST Р 52368-2005 نوع I)
-
K4 – بیش از 50 میلی گرم بر کیلوگرم گوگرد (به عنوان GOST Р 52368-2005 نوع II)
-
K5 – بیش از 10 میلی گرم بر کیلوگرم گوگرد (به عنوان GOST Р 52368-2005 نوع III)
به عنوان مثال، DT – L – K5 با یورو 5 (EN 590:2009) مطابقت دارد.
GOST 32511 – 2013
این استاندارد از ترکیبی از طبقه بندی های قبلاً بحث شده تشکیل شده و همچنین فعال است. علامت گذاری سوخت دیزل شامل گروه های زیر است:
نام محصول:
-
DT – سوخت دیزل برای موتورهای دیزل خودرو
شرایط استفاده:
-
L – دیزل تابستانی (به عنوان درجه های دیزل A، B، C، D GOST P 52368-2005)
-
E – دیزل خارج از فصل (به عنوان درجه دیزل E، F از GOST P 52368-2005)
-
Z – دیزل زمستانی (به عنوان کلاس های دیزل 0، 1، 2، 3 از GOST P 52368-2005)
-
A– دیزل قطب شمال (به عنوان دیزل کلاس 4 GOST P 52368-2005)
کلاس اکولوژیکی سوخت:
-
К2 – بیش از 500 میلی گرم بر کیلوگرم گوگرد (به عنوان گروه 3 RT ТС 013/2011)
-
K3 – حداکثر 350 میلی گرم بر کیلوگرم گوگرد ( به عنوان GOST Р 52368-2005 نوع I )
-
K4 – بیش از 50 میلی گرم بر کیلوگرم گوگرد ( به عنوان GOST Р 52368-2005 نوع II )
-
K5 – بیش از 10 میلی گرم بر کیلوگرم گوگرد ( به عنوان GOST Р 52368-2005 نوع III )
به عنوان مثال، DT – L – K5 با یورو 5 (EN 590:2009) مطابقت دارد.
GOST 305 – 2013
این استاندارد برای سوخت دیزل برای موتورهای دیزلی و توربین گازی پرسرعت تجهیزات زمینی و دریایی اعمال می شود. این سوخت با محتوای گوگرد 2000 میلی گرم بر کیلوگرم به سفارش دفاعی دولتی و برای صادرات عرضه می شود. فروش آن از طریق پمپ بنزین های عمومی ممنوع است.
طبقه بندی:
-
L – دیزل تابستانی (دمای محیطی منفی 5 درجه سانتیگراد و بالاتر)
با نقطه اشتعال و کلاس زیست محیطی سوخت مشخص شده است (مثلاً DT-L-40-K2)
-
E – دیزل خارج از فصل (دمای محیطی منفی 15 درجه سانتیگراد و بالاتر)
با دمای فیلترپذیری و کلاس زیست محیطی سوخت مشخص شده است (مثلاً DT-E-minus 15-K2)
-
Z – دیزل زمستانی (دمای محیط تا منفی 25/35 درجه سانتیگراد)
با دمای فیلترپذیری و کلاس زیست محیطی سوخت مشخص شده است (مثلاً DT-Z-minus 25-K2)
-
A– دیزل قطب شمال (دمای محیطی منفی 45 درجه سانتیگراد و بالاتر)
با کلاس سوخت زیست محیطی مشخص شده است (مثلاً DT-A-K2)
شما ممکن است محصولی به نام “RUSSIA ORIGIN DIESEL GAS D2 OIL GOST 305-82” را در بسیاری از پیشنهادات بیابید. به خاطر داشته باشید که GOST 305-82 در 1 ژانویه 2015 لغو شد!
گازوئیل
بسیاری از کلاهبرداران سعی می کنند “گازوئیل دیزل روسیه” را بفروشند. گازوئیل یک نوع دیزل نیست – گازوئیل تنها یکی از مواد تشکیلدهندهٔ بسیاری از انواع سوخت دیزل است. همچنین از گازوئیل به عنوان ماده اولیه برای کراکینگ کاتالیستی سیال استفاده می شود.
بنزین
بنزین یک مایع قابل اشتعال بی رنگ مشتق شده از نفت است که عمدتاً به عنوان سوخت در اکثر موتورهای احتراق داخلی با جرقه استفاده می شود.
GOST 32513-2013
-
AI-80 – درجه اکتان حداقل 80
-
AI-92 – رتبه اکتان حداقل 92 (برای موتورهایی با نسبت تراکم 8.0)
-
AI-95 – رتبه اکتان حداقل 95 (برای موتورهایی با نسبت تراکم 9.0)
-
AI-98 – درجه اکتان حداقل 98
-
AI-100، 101، 102 – عدد اکتان به ترتیب حداقل 100، 101، 102.
نفتا
نفتا یک مخلوط هیدروکربنی مایع قابل اشتعال است که سنگین تر از بنزین است. قبلا به عنوان سوخت موتور برای تراکتور استفاده می شد. اما از آنجایی که ناوگان تراکتور به موتورهای دیزلی منتقل شد، نفتا اهمیت خود را به عنوان سوخت موتور از دست داد. اکنون نفتا عمدتاً به عنوان ماده اولیه یا افزودنی در صنعت پتروشیمی استفاده می شود.
سوخت هواپیما
سوخت هوانوردی یک نوع تخصصی از سوخت مبتنی بر نفت است که برای تامین انرژی هواپیما استفاده می شود. دو نوع اصلی سوخت هواپیما وجود دارد:
-
بنزین هوانوردی (AVGAS) برای موتورهای احتراق داخلی با جرقه در هواپیما ساخته شده و در آن استفاده می شود.
-
سوخت جت در هواپیماهایی که با موتورهای توربین گازی کار می کنند استفاده می شود.
بین دو نوع سوخت هواپیما، سوخت جت یک نقطه مورد توجه کلاهبرداران است. سوخت جت به نوبه خود برای هوانوردی زیرصوت یا مافوق صوت ساخته شده است. این دسته بندی ها تحت طبقه بندی های مختلفی قرار می گیرند اما ما فقط بر طبقه بندی GOST-10227-86 برای هوانوردی زیر صوت تمرکز خواهیم کرد.
سوخت جت اصلی
-
TS-1 با تقطیر مستقیم نفت گوگردی به دست می آید (فراکشن هدف 150-250 درجه سانتیگراد است). که رایج ترین نوع سوخت جت برای هوانوردی زیر صوت است. با توجه به ویژگی های آن، تقریباً با kerosene (نفت سفید) Jet-A خارجی مطابقت دارد.
-
RT با عملیات هیدروتریت فراکشن هایkerosene (نفت سفید) مستقیم با درجه جوش 135-280 درجه سانتی گراد به دست می آید. این محصول کاملاً مطابق با استانداردهای بینالمللی است و در خواص و ویژگیهای منحصربفرد از آنها فراتر میرود. هیچ معادل خارجی برای این سوخت جت وجود ندارد.
سایر سوخت های جت
-
T-1 محصول تقطیر مستقیم نفت کم سولفور پایه نفتنیک با حد جوش 130-280 درجه سانتی گراد است. تولید آن بسیار محدود است و فقط در رده کیفی اول تولید می شود.
-
T-1S محصول تقطیر نفت کم سولفور پایه نفتنیک با حد جوش 130-280 درجه سانتی گراد است. فقط سوخت درجه یک تولید می شود و بسیار محدود است.
-
T-2 محصول تقطیر نفت خام با ترکیب فراکشنال گسترده (60-280 درجه سانتیگراد) است. این سوخت تولید نمی شود و در رابطه با TS-1 و RT ذخیره محسوب می شود.
جت A عمدتاً در ایالات متحده استفاده می شود. جت A-1 سوخت با مشخصات استاندارد است که در سایر نقاط جهان به جز کشورهای شوروی سابق که TS-1 استاندارد اصلی سوخت جت است استفاده می شود.
اگرچه جت A-1 سوخت با مشخصات استاندارد در روسیه نیست، اما هنوز در تعداد کمی از پالایشگاه های روسیه تولید می شود تا نیازهای بازار بین المللی را برآورده کند. یک استاندارد GOST ویژه برای این نوع سوخت هوانوردی به نام GOST 52050-2006 ایجاد شد .
سوخت دریایی
سوخت دریایی سوخت مورد استفاده در حوزه دریایی است. 2 دسته اصلی (سوخت تقطیری و سوخت باقیمانده) و 3 استاندارد یا سوخت دریایی مورد استفاده به ویژه در روسیه وجود دارد:
GOST P 54299-2010
این یک استاندارد روسی برای همه سوخت های دریایی است که در سال 2010 (در انطباق کامل با ISO 8217:2017) به تصویب رسید.
سوخت های تقطیری
دسته ها (بر اساس طبقه بندی سوخت دریایی):
-
MGO – نفت گاز دریایی فقط از تقطیر ساخته شده است. Marine Gas Oil
-
MDO -نفت دیزل دریایی ترکیبی از گازوئیل و نفت سوخت سنگین است.Marine Diesel Oil
طبقه بندی (بر اساس استانداردهای بین المللی و روسی):
-
DMX – ویسکوزیته کینماتیک در دمای 40 درجه سانتیگراد 1400 – 5500 mm2/s1 است
-
DMA – ویسکوزیته کینماتیک در دمای 40 درجه سانتیگراد 2000 – 6000 mm2/s1 است.
-
DMZ – ویسکوزیته کینماتیک در دمای 40 درجه سانتیگراد 3000 – 6000 mm2/s1 است.
-
DMB – ویسکوزیته کینماتیک در 40 درجه سانتیگراد 2000 – 11000 mm2/s1 است.
سوخت های باقیمانده
دسته ها (بر اساس طبقه بندی سوخت دریایی):
-
IFO – نفت سوخت میانی ترکیبی از گازوئیل و نفت سوخت سنگین است که گازوئیل کمتری نسبت به نفت دیزل دریایی دارد.
طبقه بندی (بر اساس استانداردهای بین المللی و روسی):
-
RMA 10 – ویسکوزیته کینماتیک در 50 درجه سانتیگراد 10 mm2/s2 است.
-
RMB 30 – ویسکوزیته کینماتیک در دمای 50 درجه سانتیگراد 30 mm2/s2 است.
-
RMD 80 – ویسکوزیته کینماتیک در دمای 50 درجه سانتیگراد 80 mm2/s2 است.
-
RME 180 – ویسکوزیته کینماتیک در دمای 50 درجه سانتیگراد 180 mm2/s2 است.
-
RMG 180 – ویسکوزیته کینماتیک در دمای 50 درجه سانتیگراد 180 mm2/s2 است.
-
RMG 380 – ویسکوزیته کینماتیک در دمای 50 درجه سانتیگراد 380 mm2/s2 است.
-
RMG 500 – ویسکوزیته کینماتیک در دمای 50 درجه سانتیگراد 500 mm2/s2 است.
-
RMG 700 – ویسکوزیته کینماتیک در 50 درجه سانتیگراد 700 mm2/s2 است.
-
RMK 380 – ویسکوزیته کینماتیک در 50 درجه سانتیگراد 380 mm2/s2 است.
-
RMK 500 – ویسکوزیته کینماتیک در 50 درجه سانتیگراد 500 mm2/s2 است.
-
RMK 700 – ویسکوزیته کینماتیک در 50 درجه سانتیگراد 700 mm2/s2 است.
GOST 10585-2013
این یک استاندارد روسی برای نفت سوخت دریایی و مازوت است – یک نفت سوخت سنگین باقیمانده که فقط در نیروگاه های دریایی روسیه استفاده می شود.
-
F 5 – ویسکوزیته کینماتیک در 50 درجه سانتیگراد 36.20 mm2/s2 است.
-
M 40 – ویسکوزیته کینماتیک در 80 درجه سانتیگراد 59 mm2/s2 است.
-
M 100 – ویسکوزیته کینماتیک در 100 درجه سانتیگراد 50 mm2/s2 است.
TU 0252-014-00044434-2001
این یک استاندارد روسی برای نفت سوخت دریایی است که به عنوان سوخت دریایی استفاده می شود و به طور خاص برای نیروگاه های دریایی بین المللی تولید می شود.
-
IFO 30 – حاوی 30-40٪ محصولات تقطیر متوسط است (تقریباً مربوط به نفت سوخت دریایی F-5 و ISO-F-RMC 10 است).
-
IFO 180 – حاوی 8-15٪ محصولات تقطیر متوسط است (تقریباً با نفت سوخت M 40 و ISO-F-RMF 25 مطابقت دارد).
-
IFO 380 – حاوی 0-5٪ محصولات تقطیر متوسط است (تقریباً مطابق با ISO-F-RMA 35).
مازوت
مازوت یک نفت سوخت سنگین و کم کیفیت است که در نیروگاه ها و کاربردهای مشابه استفاده می شود. در ایالات متحده و اروپای غربی، مازوت با سایر سوختها ترکیب یا تجزیه می شود و نتیجه نهایی این فرآوری دیزل است. مازوت تقریباً به طور انحصاری در فدراسیون روسیه، قزاقستان، آذربایجان و ترکمنستان تولید می شود.
تنها یک نوع مازوت وجود دارد که از روسیه خریداری می شود، Mazut-100 (GOST 10585-2013) . Mazut-100 بر اساس باقیمانده تقطیر اتمسفری و خلاء با افزودن فراکشنهای های نفت گاز سنگین تولید می شود. این محصول معمولاً برای بویلرهای بزرگ در تولید بخار استفاده می شود زیرا ارزش انرژی بالایی دارد.
قیر
قیر نوعی مایع یا نیمه جامد نفتی چسبناک، سیاه و بسیار چسبناک است. ممکن است در رسوبات طبیعی یافت شود یا ممکن است یک محصول تصفیه شده باشد. انواع مختلفی از قیر در روسیه استفاده می شود:
قیرهای ساختمانی
GOST 6617-76:
-
BN 50/50 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 41-60 میلی متر است
-
BN 70/30 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 1-40 میلی متر است
-
BN 90/10 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 5-20 میلی متر است
قیرهای جاده ای
GOST 22245-90:
-
BND 200/300 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 201-300 میلی متر است
-
BND 130/200 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 131-200 میلی متر است.
-
BND 90/130 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 91-130 میلی متر است
-
BND 60/90 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 90-61 میلی متر است.
-
BND 40/60 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 40-60 میلی متر است
-
BN 200/300 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 201-300 میلی متر است
-
BN 130/200 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 131-200 میلی متر است
-
BN 90/130 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 91-130 میلی متر است
-
BN 60/90 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 60-90 میلی متر است
GOST 33133-2014:
-
BND 130/200 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 131-200 میلی متر است.
-
BND 100/130 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 101-130 میلی متر است
-
BND 70/100 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 71-100 میلی متر است
-
BND 50/70 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 51-70 میلی متر است
-
BND 35/50 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 36-50 میلی متر است
-
BND 20/35 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 20-35 میلی متر است
قیرهای سقفی
GOST 9548-74:
-
BNK 40/180 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 160-210 میلی متر است
-
BNK 45/190 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 160-220 میلی متر است.
-
BNK 90/30 – عمق نفوذ سوزن در 25 درجه سانتیگراد 25-35 میلی متر است
کک نفتی
پت کک باقیمانده جامد حاصل از فرآوری ثانویه نفت یا فرآورده های نفتی است. برای ساخت الکترودها و تجهیزات مقاوم در برابر خوردگی استفاده می شود.
GOST 22898-78
-
KNPS-SM از کک کردن در مکعب های رزین پیرولیز برای تولید مواد ساختاری کربنی با اهداف خاص به دست می آید.
-
KNPS-KM از کک کردن در مکعب های رزین پیرولیز برای تولید مواد ساختاری کربنی به دست می آید.
-
KNG از کک کردن در مکعب های باقی مانده نفت برای تولید محصولات گرافیت به دست می آید.
-
KZG از طریق کک سازی آهسته برای تولید محصولات گرافیتی به دست می آید.
-
KZA Top Grade با کک سازی آهسته برای تولید آلومینیوم به دست می آید.
-
KZA درجه یک با کک سازی آهسته برای تولید آلومینیوم به دست می آید.
-
KNA از کک کردن در مکعب های باقیمانده نفت برای تولید آلومینیوم به دست می آید.
-
KZO با کک سازی آهسته برای تولید ساینده ها و سایر محصولات به دست می آید.