کالا (کامودیتی) در مقابل محصول: یک مرور کلی
اگرچه آنها اغلب اشتباه گرفته می شوند و گاهی اوقات ممکن است به جای یکدیگر مورد استفاده قرار گیرند، اصطلاحات کالا و محصول زمانی که امروزه توسط معامله گران استفاده می شود تا حدودی متفاوت هستند. یک کالا اغلب به مواد خامی اطلاق می شود که برای تولید کالاهای نهایی استفاده می شود. از سوی دیگر، یک محصول، کالای تمام شده ای است که به مصرف کنندگان فروخته می شود.
هم کالاها و هم محصولات بخشی از فرآیند تولید و ساخت هستند. تفاوت اصلی در جایی است که آنها در زنجیره قرار دارند. کالاها معمولاً در مراحل اولیه تولید هستند، در حالی که محصولات در مرحله نهایی سقوط می کنند.
خوراکهای کلیدی
یک کالا ماده اولیه ای است که در فرآیند تولید برای تولید کالاهای نهایی استفاده می شود، در حالی که یک محصول کالای نهایی است که به مصرف کنندگان فروخته می شود.
هیچ ارزشی به کالایی که می تواند رشد، استخراج یا استخراج شود، اضافه نمی شود.
کالاها در بورس ها از طریق قراردادهای آتی، سهام و ETF معامله می شوند و همچنین می توانند در وضعیت فیزیکی خود خرید و فروش شوند.
محصولات در بازار برای مصرف توسط مصرف کننده معمولی فروخته می شوند و همچنین می توان آنها را در سبد سرمایه گذاری یافت.
کالاها
کالا یک کالای اساسی است که به عنوان ورودی در تولید کالا و خدمات استفاده می شود. این بدان معناست که شرکت ها از کالاها در فرآیند تولید استفاده می کنند تا آنها را به کالاهای روزمره تبدیل کنند. کالاها در اکثر کالاهایی یافت می شوند که در نهایت به دست مصرف کنندگان می رسند، از جمله لاستیک، چای، گوشت چرخ کرده، آب پرتقال و لباس.
برخی از رایج ترین کالاها عبارتند از مس، نفت خام ، گندم، دانه قهوه و طلا . کالاها را می توان بیشتر به دو دسته مختلف تقسیم کرد: کالاهای سخت و نرم. کالاهای نرم آنهایی هستند که رشد می کنند و نمی توان آنها را برای مدت طولانی ذخیره کرد. به عنوان مثال می توان به قهوه، کاکائو، آب پرتقال و شکر اشاره کرد. کالاهای سخت آنهایی هستند که می توان آنها را استخراج کرد یا از زمین استخراج کرد، مانند فلزات و فرآورده های نفتی.
معاملات آتی کالاهای نرم به دلیل خطرات غیرقابل پیش‌بینی، از جمله آب و هوا، اغلب بی‌ثبات‌تر از سایرین هستند. از سوی دیگر، کالاهای سخت مانند نفت، گاز طبیعی و فلزات گرانبها استخراج و استخراج می شوند. همه این کالاها بخش عمده ای از بازار آتی هستند .
تجارت کالا
در صورت وجود، تفاوت کمی بین کالاها وجود دارد. آنها از حالت طبیعی خود گرفته می شوند و در صورت لزوم، به گونه ای تربیت می شوند که حداقل استانداردهای بازار را برآورده کنند. هیچ ارزشی به کالا اضافه نمی شود و همه کالاهای یک کالا بدون در نظر گرفتن تولیدکننده به یک قیمت می فروشند.
بیشتر کالاهای مورد معامله در جهان بازارهای تثبیت شده ای دارند و در مبادلات عمدتاً به صورت آتی معامله می شوند . قراردادهایی برای خرید یا فروش کالا در زمان معینی در آینده به قیمت معین. تسویه قرارداد به معنای تحویل یک دارایی واقعی یا وجه نقد است. تجارت کالاها دارای پتانسیل نوسانات قابل توجهی در بازار است. بورس ها مقدار و درجه کالای مورد معامله را استاندارد می کنند.
به غیر از بازار آتی، کالاها را می توان از طریق سهام نیز معامله کرد. سرمایه گذاران می توانند سهام شرکت های مرتبط با یک کالای خاص را خریداری و بفروشند. سرمایه‌گذار علاقه مند به گرفتن سمت در یک شرکت نفت و گاز می تواند سهام آن را خریداری کند. صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) همچنین به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند تا بدون سرمایه‌گذاری مستقیم در قراردادهای آتی، در یک کالا موضع بگیرند. سرمایه گذاران همچنین می توانند کالاهای فیزیکی مانند طلا یا نقره را خریداری کنند.
از آنجایی که کالاها در بورس معامله می شوند، عوامل مختلفی بر قیمت آنها تأثیر می گذارد. محرک اصلی قیمت کالاها عرضه و تقاضا است . در مورد نفت، زمانی که تقاضا افزایش می یابد، قیمت افزایش می یابد، اما زمانی که عرضه افزایش می یابد، قیمت کاهش می یابد. سیاست، عدم اطمینان اقتصادی و سایر مسائل مانند آب و هوا نیز می توانند تأثیر زیادی بر قیمت ها داشته باشند.
هیئت تجارت شیکاگو (CBOT) یکی از قدیمی ترین بورس کالا در جهان است که در آن قراردادهای کشاورزی و مالی معامله می شود.
محصولات
یک محصول را می توان متمایز کرد و توسط سازنده و از طریق برندسازی و بازاریابی می توان ارزش افزود. محصولات با استفاده از کالاها ساخته می شوند و سپس به بازار عرضه می شوند و به مصرف کنندگان فروخته می شوند.
محصولاتی که به عنوان کالاهای مصرفی یا کالاهای نهایی نیز شناخته می شوند، برای مصرف توسط مصرف کننده معمولی خریداری می شوند.
محصولات معمولاً به عنوان کالاهای بادوام یا مصرفی طبقه‌بندی می شوند. کالاهای مصرفی بادوام، مانند لوازم خانگی، اثاثیه و جواهرات، عموماً عمر طولانی دارند و به ندرت خریداری می شوند. کالاهای مصرفی، که شامل گاز، مواد غذایی و محصولات تنباکو می شود، به سرعت استفاده می شوند یا نیاز به تعویض مکرر دارند.
محصولات نیز معامله می شوند و در بسیاری از سبدهای سرمایه گذاری یافت می شوند. شرکت هایی که کالاهای مصرفی تولید می کنند، به طور کلی بر اساس ثبات نسبی و عملکرد تاریخی، سرمایه گذاری ایمن در نظر گرفته می شوند.
از آنجایی که مردم هنوز نیاز به خرید کالاهای اساسی حتی در یک اقتصاد متزلزل دارند، تقاضا برای مواد مصرفی از طریق نوسانات اقتصادی یا بازار همچنان قوی است. علیرغم پایداری، کالاهای مصرفی نسبت به رقابت و تغییرات قیمت کالاهای مصرفی برای تولید کالاهای مصرفی حساس هستند.
ملاحظات خاص
ایده تمایز خود را در داخل کالاها و محصولات نشان می دهد. اگر محصولات در بازارهای کالایی جداگانه اما مشابه فعالیت کنند، متمایز نمی شوند. برای مثال، قصابی که گوشت گاو ارگانیک می فروشد، محصولی متمایز از قصابی که گوشت گاو غیر ارگانیک می فروشد، ارائه نمی دهد. بلکه قصابی که گوشت گاو ارگانیک می فروشد در بازار کالاهای متمایز فعالیت می کند.
تنها راهی که قصابی گوشت گاو ارگانیک می تواند یک محصول متمایز ارائه دهد این است که در مقایسه با سایر قصابی های گوشت گاو ارگانیک ارزش متفاوتی ارائه دهد. به عنوان مثال، اولین قصابی گوشت گاو ارگانیک می تواند محصول خود را از سایر قصابی های گوشت گاو ارگانیک با بازاریابی روش منحصر به فرد برش گوشت گاو خود که طعمی منحصر به فرد می دهد متمایز کند، در حالی که سایر قصابی های گوشت گاو ارگانیک فقط از روش های سنتی استفاده می کنند که طعم منحصر به فردی را ایجاد نمی کند. طعم و مزه قصاب اول با این تکنیک و بازاریابی محصول خود را از رقیبش متمایز کرده است.
کالاهای دیجیتال چیست؟
با ظهور فناوری اطلاعات و محاسبات، طبقه جدیدی از کالاهای دیجیتال ایجاد شده است. این موارد شامل مواردی مانند پهنای باند اینترنت، دقیقه تلفن همراه، توکن‌های مبتنی بر بلاک چین (مانند ارزهای دیجیتال) و NFT می‌شود.
محصول نهایی چیست؟
محصول نهایی محصولی است که آماده فروش است. قبل از اینکه یک محصول به پایان برسد، ممکن است آن را یک محصول در حال پیشرفت یا یک محصول میانی (که به عنوان ورودی برای تولید محصول نهایی استفاده می شود) در نظر بگیریم. توجه داشته باشید که اقتصاددانان تنها ارزش محصولات نهایی را هنگام محاسبه تولید ناخالص داخلی در نظر می گیرند.
مفهوم مارکسیستی کالا چیست؟
برخلاف دیدگاه مالی معاصر که در بالا مورد بحث قرار گرفت، کارل مارکس محصولات و کالاها را یکسان می دید. از نظر مارکس، کالا به هر کالای قابل تکراری گفته می‌شود که تحت نظام سرمایه‌داری تولید می‌شود و در نظر گرفته می‌شود که در بازار برای سود فروخته شود. بنابراین، هم چیزی مانند سنگ آهن و هم ظروف تخت فولاد ضد زنگ «کالا» محسوب می شوند.