صنعت نفت و گاز چگونه کار می کند؟

۳۰ بهمن ۱۴۰۲

آمار بازدید : 410

صنعت نفت و گاز یکی از بزرگترین بخش‌های جهان از نظر ارزش دلاری است که در سال ۲۰۲۲ حدود ۵ تریلیون دلار درآمد جهانی ایجاد می‌کند.

نفت برای چارچوب اقتصاد جهانی بسیار مهم است و همه چیز از حمل و نقل گرفته تا گرمایش و برق گرفته تا تولید و ساخت صنعتی را تحت تاثیر قرار می دهد.

سرمایه گذارانی که به دنبال ورود به صنعت نفت و گاز هستند، می توانند به سرعت تحت تأثیر اصطلاحات پیچیده و معیارهای منحصر به فرد مورد استفاده در این بخش قرار گیرند. این مقدمه برای کمک به هر کسی طراحی شده است تا با توضیح مفاهیم کلیدی و استانداردهای اندازه گیری، اصول شرکت های درگیر در بخش نفت و گاز را درک کند.

جملات کلیدی

صنعت نفت و گاز به سه بخش بالادستی، میان دستی و پایین دستی تقسیم می شود.

شرکت‌های بالادستی یا اکتشاف و تولید (E&P)، مخازن را پیدا می‌کنند و چاه‌های نفت و گاز حفر می‌کنند.

شرکت های میان  دستی مسئولیت حمل و نقل از چاه ها به پالایشگاه ها را بر عهده دارند.

شرکت های پایین دستی مسئولیت پالایش و فروش محصولات نهایی را بر عهده دارند.

شرکت های حفاری خدمات خود را با شرکت های E&P برای استخراج نفت و گاز قرارداد می بندند.

شرکت های خدمات دهی فعالیت های مربوط به ساخت و ساز و نگهداری را در سایت های چاه انجام می دهند.

تولید نفت و گاز چیست؟

تولید نفت و گاز یک فرآیند کامل چند مرحله ای برای کشف یک منبع، انتقال آن به یک پالایشگاه و تبدیل آن به محصول نهایی آماده برای فروش است. یا در اصطلاح صنعت، بخش های بالادستی، میانی و پایین دستی.

درباره هیدروکربن ها
هیدروکربن ها نفت خام و گاز طبیعی را تشکیل می دهند که به طور طبیعی در سنگ های پوسته زمین یافت می شوند. این مواد خام آلی از فشرده سازی بقایای گیاهان و جانوران در سنگ های رسوبی مانند ماسه سنگ، سنگ آهک و شیل ایجاد می شوند.

سنگ رسوبی خود محصول رسوبات موجود در اقیانوس های باستانی و دیگر توده های آبی است. همانطور که لایه‌هایی از رسوب در کف اقیانوس رسوب می‌کردند، بقایای پوسیده گیاهان و جانوران در سنگ‌های تشکیل‌دهنده ادغام شدند. مواد آلی در نهایت پس از قرار گرفتن در معرض دماها و فشارهای خاص در اعماق پوسته زمین به نفت و گاز تبدیل می شوند.

چگالی نفت و گاز کمتر از آب است، بنابراین از طریق سنگ های رسوبی متخلخل به سمت سطح زمین مهاجرت می کنند. هنگامی که هیدروکربن ها در زیر سنگ کلاهک کمتر متخلخل به دام می افتند، یک مخزن نفت و گاز تشکیل می شود. این مخازن نفت و گاز نشان دهنده منابع نفت خام و گاز طبیعی ما هستند.

هیدروکربن ها با حفاری از طریق سنگ کلاهک و داخل مخزن به سطح آورده می شوند. هنگامی که مته به مخزن می رسد، می توان یک چاه مولد نفت یا گاز ساخت و هیدروکربن ها را می توان به سطح پمپ کرد. هنگامی که فعالیت حفاری مقادیر قابل قبولی از هیدروکربن های تجاری را پیدا نمی کند، چاه به عنوان یک سوراخ خشک طبقه بندی می شود که معمولاً مسدود شده و رها می شود.

هیدروکربن‌های به دام افتاده در سازندهای سنگی مانند شیل نفتی را می‌توان با تزریق سیال پرفشار به زمین و شکستن سنگ استخراج کرد، فرآیندی که به « فراکینگ » معروف است.

بالادست، میان دستی، پایین دست
صنعت نفت و گاز به سه بخش اصلی تقسیم می شود: بالادستی، میان دستی و پایین دستی.

بالادست
مشاغل بالادستی متشکل از شرکت هایی هستند که در اکتشاف و تولید نفت و گاز فعالیت می کنند. اینها شرکت هایی هستند که در دنیا به دنبال مخازن مواد خام می گردند و سپس برای استخراج آن مواد حفاری می کنند. این شرکت ها اغلب به عنوان “E&P” برای” اکتشاف و تولید” شناخته می شوند.

بخش بالادستی با ریسک بالا، سرمایه گذاری بالا، مدت زمان طولانی مشخص می شود زیرا مکان یابی و حفاری زمان می برد و همچنین از نظر فناوری فشرده است. تقریباً تمام اقلام خط جریان وجوه نقد و صورت سود شرکت های E&P مستقیماً با تولید نفت و گاز مرتبط است.

شرکت های E&P معمولاً تجهیزات حفاری خود را ندارند یا از کارکنان دکل حفاری استفاده نمی کنند. در عوض، آنها شرکت‌های حفاری قراردادی را برای حفاری چاه برای آنها استخدام می‌کنند و شرکت‌های حفاری قراردادی معمولاً بر اساس مدت زمانی که برای یک شرکت E&P کار می‌کنند، هزینه خدمات خود را دریافت می‌کنند.

حفاری ها درآمدی ایجاد نمی کنند که مستقیماً با تولید نفت و گاز مرتبط باشد، همانطور که در مورد شرکت های E&P وجود دارد. هنگامی که یک چاه حفر می شود، فعالیت های مختلفی در تولید و حفظ تولید آن در طول زمان انجام می شود. این فعالیت ها سرویس دهی چاه نامیده می شوند و می توانند شامل چوب گیری، سیمان کاری، پوشش دهی، سوراخ کردن، شکستگی و نگهداری باشند. بنابراین حفاری نفت و خدمات نفت نشان دهنده دو فعالیت تجاری متفاوت در صنعت نفت و گاز است.

شرکت های E&P اغلب با ذخایر نفت و گازشان ارزش گذاری می شوند. این منابع دست نخورده کلید درآمدهای آتی آنهاست.

میان دستی
کسب و کارهای میان جریان آنهایی هستند که بر حمل و نقل متمرکز هستند. آنها مسئول انتقال مواد خام استخراج شده به پالایشگاه ها برای فرآوری نفت و گاز هستند. مشخصه شرکت های میان جریان حمل و نقل، حمل و نقل، خطوط لوله و ذخیره مواد خام است.

بخش میانی نیز با مقررات بالا ، به ویژه در مورد انتقال خط لوله، و ریسک سرمایه پایین مشخص شده است. این بخش نیز به طور طبیعی به موفقیت شرکت های بالادستی وابسته است.

پایین دست
مشاغل پایین دستی پالایشگاه ها و پمپ بنزین ها هستند. پالایشگاه ها شرکت هایی هستند که وظیفه حذف ناخالصی ها و تبدیل نفت و گاز را به محصولاتی برای عموم مردم مانند بنزین، سوخت جت، روغن گرمایشی و آسفالت بر عهده دارند. پمپ بنزین ها جایی هستند که مصرف کنندگان از پمپ بنزین می گیرند.

محصولات از نفت خام
محصولات از نفت خام.
درک اعداد تولید نفت
شرکت های E&P تولید نفت را در بشکه اندازه گیری می کنند. یک بشکه که معمولاً به اختصار bbl نامیده می شود، برابر با ۴۲ گالن آمریکا است. شرکت ها اغلب تولید را بر حسب bbl در روز یا bbl در هر سه ماه توصیف می کنند.

یک روش رایج در پچ روغن استفاده از پیشوند “M” برای نشان دادن ۱۰۰۰ و پیشوند “MM” برای نشان دادن ۱ میلیون است. بنابراین، معمولاً ۱۰۰۰ بشکه را Mbbl و ۱ میلیون بشکه را MMbbl نشان می دهند. به عنوان مثال، زمانی که یک شرکت E&P تولید هفت مگابایت در روز را گزارش می دهد، به معنای ۷۰۰۰ بشکه نفت در روز است.

همانطور که در مورد حفاری وجود دارد، بسیاری از شرکت های دولتی در فعالیت های خدمات چاه درگیر هستند. درآمد شرکت های خدماتی به سطح فعالیت در صنعت نفت و گاز گره خورده است. تعداد دکل‌ها و نرخ بهره‌برداری نشان‌دهنده میزان فعالیتی است که در هر زمان در ایالات متحده اتفاق می‌افتد.

درک اعداد تولید گاز
تولید گاز طبیعی بر حسب فوت مکعب توصیف می شود. مشابه کنوانسیون نفت، اصطلاح Mmcf به معنای ۱ میلیون فوت مکعب گاز است. Bcf به معنای ۱ میلیارد فوت مکعب و Tcf نشان دهنده ۱ تریلیون فوت مکعب است.

توجه داشته باشید که قراردادهای آتی گاز طبیعی در بورس آتی گروه CME معامله می شود ، اما با فوت مکعب اندازه گیری نمی شود. در عوض، قرارداد آتی بر اساس ۱ میلیون واحد حرارتی بریتانیا یا MMBtu است که تقریباً معادل ۹۷۰ فوت مکعب گاز است.

شرکت های E&P اغلب تولید خود را در واحدهای بشکه نفت معادل (BOE) توصیف می کنند. برای محاسبه BOE، شرکت ها معمولاً تولید گاز را به تولید معادل نفت تبدیل می کنند. در این محاسبه، یک BOE معادل انرژی ۶۰۴۰ فوت مکعب گاز یا تقریباً یک bbl تا ۶ Mcf است.

مقدار نفت را می توان به روشی مشابه به مقدار گاز تبدیل کرد و تولیدکنندگان گاز اغلب به تولید از نظر معادل گاز با استفاده از اصطلاح Mcfe اشاره می کنند.

شرکت‌های E&P ذخایر نفت و گاز طبیعی خود را -مقدار نفت و گازی که دارند و هنوز در زمین هستند- در همان شرایط bbl و mcf گزارش می‌کنند. ذخایر اغلب برای ارزش گذاری شرکت های E&P و پیش بینی درآمد و درآمد آنها استفاده می شود. شرکت‌های دولتی نفت و گاز موظفند مقادیر ذخایر نفت و گاز اثبات شده را به عنوان اطلاعات تکمیلی، اما نه به عنوان بخشی از صورت‌های مالی خود، افشا کنند.

البته، ذخایر جدید منبع ضروری درآمد آینده هستند، بنابراین شرکت‌های E&P زمان و هزینه زیادی را صرف کاوش در مخازن جدید استفاده نشده می‌کنند. اگر یک شرکت E&P اکتشاف را متوقف کند، تنها مقدار محدودی ذخایر و مقدار نفت و گاز رو به اتمام خواهد داشت. درآمد ناگزیر در طول زمان کاهش می یابد. به طور خلاصه، شرکت‌های E&P تنها می‌توانند با کسب یا یافتن ذخایر جدید درآمد خود را حفظ یا رشد دهند.

شرکت نفت یکپارچه چیست؟
یک شرکت نفتی یکپارچه در دو یا چند مرحله تولید نفت (به عنوان مثال، بالادست و پایین دست) درگیر است. امروزه بسیاری از بزرگترین و تاثیرگذارترین شرکت های نفتی جهان، شرکت های یکپارچه نفت و گاز هستند که برای هر مرحله، بخش های جداگانه ای دارند. یک شرکت یکپارچه بودن امکان کنترل کامل و بهبود کارایی را فراهم می کند. همچنین جریان های مختلف درآمد و تنوع را فراهم می کند. با این حال، به دلیل هزینه‌های سرمایه‌ای بسیار بالای مربوط به اکتشاف و پالایش نفت، موانع ورود برای رقبای جدید بسیار زیاد است.

کدام کشورها بیشترین تولید نفت را دارند؟
از سال ۲۰۲۲، ایالات متحده بزرگترین تولید کننده خالص نفت خام در جهان است و پس از آن عربستان سعودی، روسیه، کانادا و چین قرار دارند.

۳Ps ذخایر نفت چیست؟
ذخایر به ذخایر نفت خام یا گاز طبیعی اطلاق می شود که در زیر زمین باقی مانده و هنوز استخراج نشده اند. سه “P” ذخیره به ” ثابت شده “، ” احتمال ” و ” ممکن ” اشاره دارد. اینها با احتمال حفاری موفقیت آمیز در آن ذخایر مطابقت دارد. صنعت نفت و گاز به ذخایر ثابت شده اطمینان ۹۰ درصدی از تولید می دهد (همچنین به عنوان P90 شناخته می شود). این صنعت به ذخایر احتمالی اطمینان ۵۰% (P50) و ذخایر احتمالی فقط ۱۰% اطمینان (P10) از تولید واقعی می دهد.

 

Reserves refer to crude oil or natural gas deposits that remain underground and have not yet been extracted. The three “P”s of reserves refer to “proven,” “probable,” and “possible.” These correspond with the likelihood of successfully drilling in those deposits. The oil and gas industry gives proven reserves a 90% certainty of being produced (also known as P90). The industry gives probable reserves a 50% certainty (P50), and possible reserves just a 10% certainty (P10) of actually being produced.