سرمایه گذاران نفت و گاز به دنبال شاخص های اقتصادی خاصی هستند تا به آنها کمک کند تا حرکت های آینده در صنعت نفت را درک کنند. مانند هر بازار کالایی، شرکت‌های نفت و گاز و قراردادهای آتی نفت به سطوح موجودی، تولید، تقاضای جهانی، سیاست‌های نرخ بهره و ارقام اقتصادی کل مانند تولید ناخالص داخلی حساس هستند.
نکات کلیدی
به عنوان کالاهای تولید شده، بازارهای نفت و گاز توسط عرضه و تقاضا و همچنین هزینه استخراج، تولید و پالایش این منابع طبیعی هدایت می‌شوند.
سرمایه‌گذاران باید به ذخایر و ظرفیت پالایش نگاه کنند تا ببینند که آیا عرضه سریع‌تر از تقاضا افزایش می‌یابد، که می‌تواند منجر به فشار نزولی قیمت شود (یا برعکس).
علاوه بر معیارهای سمت عرضه، تقاضا برای نفت را می توان با بررسی رشد اقتصادی، حمل و نقل و روند مصرف بنزین پیگیری کرد.
سیاست‌های دولت در مورد مالیات، تعرفه‌ها، نرخ بهره و مقررات نیز می‌تواند در قیمت نفت و گاز مؤثر باشد.
موجودی های نفت
نفت برای بسیاری از کشورها از نظر اقتصادی و استراتژیک یک منبع حیاتی است. کشورهایی مانند ایالات متحده دارای ذخایر بزرگ نفت خام برای استفاده در آینده هستند. اندازه گیری این ذخایر نفتی به عنوان یک شاخص برای سرمایه گذاران عمل می کند. تغییرات در سطح ذخایر نفت بازتابی از روند تولید و مصرف است.
اداره اطلاعات انرژی تخمین هفتگی عرضه نفت و سایر مایعات را ارائه می دهد.
هنگامی که خط روند یا Trendline در طول زمان افزایش می‌یابد، عرضه‌کنندگان احتمالاً قیمت‌ها را کاهش می‌دهند تا خریدهای بیشتری را جلب کنند. عکس آن نیز صادق است: کاهش سطح تولید باعث می شود خریداران قیمت کالاهای نفتی را افزایش دهند.
استفاده و تولید پالایشگاه
همراه با انتشار موجودی‌های نفت خام، فهرست بلندبالایی از داده‌های متمرکز بر تولید نفت خام، تولید داخلی، ورودی پالایشگاه، و استفاده، و سایر سطوح موجودی (بنزین موتور) و همچنین داده‌های واردات/صادرات ارائه می‌شود. همه این داده ها هنگام تلاش برای به دست آوردن ایده ای از اصول بازار نفت خام در نظر گرفته می شود. به عنوان مثال، معامله گران به استفاده از پالایشگاه نگاه می کنند تا تعیین کنند که چقدر ظرفیت بیشتری برای عرضه بیشتر به بازار وجود دارد. اگر استفاده از پالایشگاه زیاد باشد، ارسال نفت اضافی از طریق پالایشگاه ها دشوار خواهد بود و منجر به کاهش عرضه و افزایش قیمت می شود.
سرمایه گذاران باید نسبت بین استفاده از پالایشگاه و ظرفیت پالایشگاه را زیر نظر داشته باشند. پالایشگاه ها گران هستند و افزایش قابل توجه ظرفیت تولید فراتر از سطح فعلی ممکن است زمان زیادی ببرد. اگر تقاضا به حدی افزایش یابد که پالایشگاه به حداکثر برسد، ممکن است تا زمانی که ظرفیت افزایش یابد، منجر به افزایش قیمت‌ها شود.
تقاضای جهانی و عملکرد اقتصادی
توسعه اقتصادی در کشورهای پرجمعیت، مانند هند و چین، ممکن است منجر به افزایش شدید تقاضای جهانی برای محصولات نفت و گاز شود. از طرف دیگر، مبارزات اقتصادی تمایل به کاهش تقاضا برای نفت دارد، زیرا کسب‌وکارها فعالیت‌های خود را کاهش می‌دهند و خانواده‌ها برای صرفه‌جویی در مصرف بنزین خود را کاهش می‌دهند. نمونه بارز آن رکود بزرگ در سالهای ۲۰۰۷-۲۰۰۹ بود که قیمت نفت و گاز در کمتر از شش ماه بیش از ۷۰ درصد کاهش یافت.
شاخص های کل عملکرد اقتصادی عمومی می تواند سرمایه گذاران را در مورد تغییرات مورد انتظار در تقاضای نفت و گاز آگاه کند. تولید ناخالص داخلی (GDP) معیاری از سطح کل هزینه ها و تولید در یک اقتصاد معین است و فرض بر این است که افزایش تولید ناخالص داخلی منجر به افزایش تقاضا برای نفت می شود.
سیاست دولت: نرخ بهره، مالیات و مقررات
نرخ بهره شاخص‌های مهم اقتصادی برای بخش‌های مرتبط با کالاها یا امور مالی است. تغییرات در نرخ بهره بر هزینه‌های ذخیره‌سازی موجودی اثر می‌گذارد، بر عادات وام‌گیری و خرج کردن تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان تأثیر می‌گذارد و هزینه‌های سرمایه و ساختار تولیدکنندگان نفت را با توجه به زمین، ساختمان‌ها، ماشین‌آلات و تجهیزات تغییر می‌دهد.
سیاست های مالیاتی دولت بر عملکرد و سودآوری کسب و کار تأثیر می گذارد. افزایش مالیات بر فرآورده های نفتی یا شرکت های نفت و گاز تولید را محدود می کند و ممکن است به افزایش قیمت ها منجر شود. برعکس برای مالیات های کمتر صادق است.
مقررات نیز جنبه مهمی است که باید در نظر گرفته شود. از آنجایی که سوزاندن سوخت‌های فسیلی منجر به نگرانی‌های زیست‌محیطی می‌شود، دولت‌ها ممکن است نیاز به افزایش مالیات یا مقررات خود بر شرکت‌های نفت و گاز برای کاهش سطح مصرف عمدی احساس کنند. این امر بر عرضه و تقاضا و در نتیجه قیمت تأثیر می گذارد.